یکی از ملکات برجسته اخلاقی که از ارزش فوق‌العاده‌ای برخوردار می‌باشد صبر و تحمل است.
صبر که در زمینه فشار عوامل مختلفی که به خارج شدن انسان از حالت معمولی او را مجبور می‌کنند، مطرح است، اقسامی دارد مانند: صبر در مقابل مصیبت، صبر در مقابل معصیت و صبر در مقابل هواهای نفسانی و در مراتب عالی‌تر صبر در مدارج طاعت الهی که در نهایت به بالاترین کمالات برای انسان منتهی می‌گردد که «و جعلنا منهم ائمة یهدون بامرنا لما صبروا وکانوا بآیاتنا یوقنون؛
چون صبر ورزیدند از بین آنان بعضی را امامانی قرار دادیم که به امر ما هدایت می‌کنند، آری آنان به آیات ما یقین داشتند.»
حضرت امام زین‌العابدین (علیه‌السلام) تجسم کامل مکتب صبر بودند و ظهور بارز این صبر در جریان نهضت عاشورا به نمایش گذاشته شد. با توجه به مصائب انبوهی که به حضرت در این جریان وارد گردید که هر کدام از آنها کوه را آب می‌کند، و تحمل حضرت در تمام این موارد، می‌توان به میزان صبر حضرت واقف شد.
| نام | علی بن حسین |
| ولادت | ۵ شعبان، ۳۸ق |
| نقش | امام چهارم شیعیان |
| زادگاه | مدینه |
| پدر | امام حسین(ع) |
| مادر | شهربانو |
| القاب | سجاد، زین العابدین، سیدالساجدین، ذوالثفنات، |
| کنیه | ابوالحسن، ابوالحسین، ابومحمد، ابوعبداللّه |
| نقش | امام دوازدهم شیعیان |
| همسران | ام عبدالله |
| فرزندان | محمد، عبدالله، حسن، حسین اکبر، زید، عمر، حسین اصغر، عبدالرحمن، سلیمان، علی، خدیجه، محمد اصغر، فاطمه، علّیه، ام کلثوم |
| مدت امامت | ۳۵ سال (۶۱ تا ۹۵ق) |
| محل زندگی | مدینه |
| درگذشت | ۲۵ محرم، ۹۵ق |
| مدفن | بقیع، مدینه |
| طول عمر | ۵۷ سال |